Παγκόσμια ημέρα χτες εθελοντικού καθαρισμού των ακτών. Κι εμείς, ως μέλη της Helmepa Junior, είχαμε όλη την καλή διάθεση να λάβουμε μέρος. Προμηθευτήκαμε γάντια, σακούλες. Δώσαμε ραντεβού στο Δρέπανο για τις 10 το πρωί.
Αλλά... λογαριάσαμε χωρίς την κυρα - Βροχή!
Μαύρη μαυρίλα μας υποδέχτηκε από το πρωί ο ουρανός της Ηγουμενίτσας. Και λίγο αργότερα χοντρές σταγόνες άρχισαν να πέφτουν.
- Κυρα - Βροχή, πήρες τη σφουγγαρίστρα σου; μονολόγησα...
Κρίμα! Εμείς θέλαμε να αποδείξουμε την αγάπη μας στο περιβάλλον. Όχι με λόγια, με πράξεις.
Μα φαίνεται πως η φύση είναι τόσο πικραμένη από τη συμπεριφορά μας που ευγενικά μας αρνήθηκε τη βοήθεια. Κι ανέλαβε μόνη της να πλύνει τα δικά μας άπλυτα. Να μη μας έχει και υποχρέωση.
Ποιος μπορεί να διαμαρτυρηθεί; Και να πει πως μας αδίκησε; Μόνο όποιος δεν έχει μάτια και δε βλέπει τη συμπεριφορά μας. Όχι μόνο στις παραλίες, όχι μόνο στις θάλασσες αλλά και σε όλες τις στιγμές της ζωής μας. Στη γειτονιά, στους δρόμους, στο σχολείο. Παντού τα σκουπίδια σε λάθος θέση.
Ακόμη και στους κάδους ανακύκλωσης! Πήγα τις προάλλες την τσαντούλα με τα ανακυκλώσιμα στον κάδο της γειτονιάς μου και δεν ήξερα πού να τον τοποθετήσω. Μπορεί ο Δήμος Ηγουμενίτσας να έχει βάλει κάδους ανακύκλωσης όμως εμείς δεν τους σεβόμαστε. Και πετάμε εκεί και τα άλλα σκουπίδια. Καταστρέφοντας την προσπάθεια και του Δήμου και των συμπολιτών μας.
Κι ακόμη είναι απογοητευτικό το φαινόμενο στις παραλίες να βρίσκεις εστίες ρύπανσης δίπλα ακριβώς από τις πινακίδες που μας καλούν να σεβόμαστε το περιβάλλον. Όπως συμβαίνει στην χαριτωμένη παραλία της Πλαταριάς:
Η παραλία και καλαθάκια διαθέτει και πινακίδα:
Σεβασμός στη φύση σημαίνει ελπίδα για ζωή!
Πολιτιστικός Σύλλογος Πλαταριάς
Και τι σημαίνει, λοιπόν, το ανάποδο; Η έλλειψη σεβασμού στη φύση; Αυτή η έλλειψη που μαρτυρούν και τα σκουπίδια στην παραλία αλλά και τα βαλτόνερα δίπλα ακριβώς στην πινακίδα;
Μαύρο το χρώμα τους. Κι ανάμεσα στα χορταράκια που φυτρώνουν δίπλα στα βαλτόνερα περισσεύουν τα σκουπίδια:
Κι όμως η παραλία της Πλαταριάς είναι μια από τις ωραιότερες παραλίες της χώρας μας. Και η φύση βάζει τα δυνατά της να μας το αποδεικνύει:
Κοιτάξτε ηλιοβασίλεμα... Σε πόσα άλλα μέρη της γης μπορεί κανείς να απολαύσει τέτοια ομορφιά;
Και το ίδιο δυστυχώς συμβαίνει και στο Δρέπανο. Στην παραλία που χτες είχαμε δώσει ραντεβού για εθελοντικό καθαρισμό και μας πρόλαβε η βροχή. Στο Δρέπανο που μπορεί κανείς να δει ονειρεμένες ανατολές και τον ήλιο να πυρπολεί τις μικρές λιμνοθάλασσες της περιοχής:
Κι εδώ το χέρι του ανθρώπου φρόντισε να σπείρει την ασχήμια:
Συγκρίνετε τώρα τα δικά μας έργα με τα έργα της φύσης. Στον ίδιο τόπο. Στο Δρέπανο. Την πανέμορφη παραλία της Ηγουμενίτσας που έπλασε σε παλιότερες εποχές με τις εκβολές του ο ποταμός Καλαμάς:
Άδικο είχε λοιπόν η κυρα - Βροχή; Που ευγενικά και αποφασιστικά μας αρνήθηκε χτες τη βοήθειά μας; Θέλοντας ίσως να μας θυμίσει πως η φύση μπορεί να επιζήσει και χωρίς τον άνθρωπο. Εμείς όμως όχι. Εμείς είμαστε που έχουμε ανάγκη τη φύση. Χωρίς τη φύση δεν μπορούμε να ζήσουμε.
Προστασία λοιπόν της φύσης σημαίνει προστασία της ίδιας μας της ζωής.
Και δεν αρκεί μόνο μια μέρα το χρόνο για να δείξουμε την ευαισθησία μας σε θέματα περιβάλλοντος. Αν "χάθηκε" η χτεσινή μέρα λόγω της βροχής, μας μένουν άλλες 364 μέρες για να αποδείξουμε πως πραγματικά νοιαζόμαστε για το περιβάλλον.
Θα το κάνουμε;
Στο χέρι μας είναι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου