Τα παιδιά αφουγκράζονται το βότσαλο από τα Σύβοτα

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗΣ ΑΝΑΡΤΗΣΗΣ:

http://tetartakia.blogspot.com/2010/09/blog-post_14.html

- Ένα βότσαλο. Παιδιά, ένα βότσαλο από τα Σύβοτα. Ήρθε στην τάξη μας να σας γνωρίσει. Και να σας μεταφέρει ένα μήνυμα. Δεν έχει όμως στόμα. Τα βότσαλα, το ξέρετε, δεν έχουν στόμα. Αν το πιάσετε όμως στα χεράκια σας, αν το βάλετε στο αυτάκι σας, μπορεί εσείς, σαν παιδιά που είστε, να αφουγκραστείτε τι έχει να σας πει...

Αυτά είπε η δασκάλα και τα παιδιά περίεργα έτρεξαν στο βότσαλο. Κι έπειτα; Έπειτα πήραν φωτιά τα μολύβια. Κι έγραφαν κι έγραφαν...

Δεν μπορούμε δυστυχώς να σας μεταφέρουμε όλα όσα έγραψαν τα παιδιά. Θα σας δώσουμε όμως ένα χαρακτηριστικό δείγμα. Αρκετό για να "ακούσετε" κι εσείς τι ήθελε να πει το βότσαλο. Το βότσαλο από τα Σύβοτα της Θεσπρωτίας:

ΤΟ ΒΟΤΣΑΛΟ

Ήταν μια μέρα σαν τις άλλες όταν ήρθε μια κυρία να κάνει μπάνιο στην παραλία. Όπως έβγαινε με είδε και με πήρε. Φοβόμουν, γι' αυτό άρχισα να τραγουδώ:

"Και περάσαμ' όμορφα, όμορφα, όμορφα, και περάσαμ' όμορφα ετούτη τη βραδιά!"

Μέχρι που φτάσαμε σε ένα παράξενο μέρος και κοιμήθηκα. Όταν ξύπνησα, η κυρία με κρατούσε στο χέρι της και μετά με ακούμπησε σε ένα τραπέζι. Τότε ήρθαν παιδιά και με βάλανε στο αυτί τους...

Νικόλας Σ.

ΕΙΜΑΙ ΕΝΑ ΒΟΤΣΑΛΑΚΙ

Είμαι ένα βοτσαλάκι μικρό μικρό που ξεφυτρώνω σε θάλασσες και σε αμμουδιές. Την κόρη μου τη λένε κοχύλι και το γιο μου χαλίκι. Η γυναίκα μου είναι η θάλασσα και ο μπαμπάς μου ο αφρός.

Δεν έχω μαμά γιατί χάθηκε... Τη λέγαν Διαμαντένια κι ήταν χαρωπή και εκθαμβωτική.

Μα κάτι θέλω να σας πω... Έχετε διαμαντένια καρδιά; Αν έχετε, σίγουρα θα είναι η μαμά μου! Προσοχή όμως. Ο εχθρός της Διαμαντένιας είναι το καυσαέριο. Γι' αυτό μην πηγαίνετε κοντά του. Δεν το εμπιστεύομαι!

Γεια σας.

Ανθή

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΒΟΤΣΑΛΟΥ

Είμαι ένα βότσαλο από μια παραλία των Συβότων που κάθε καλοκαίρι χιλιάδες άνθρωποι με πιάνουν, με πατάνε, με πετάνε στη θάλασσα κι εγώ γελάω.

Όμως βλέπω και κάτι κάθε χρόνο που με στενοχωρεί. Ρυπαίνουν το χώρο της παραλίας με τσιγάρα, με χαρτιά, με πλαστικά. Και περισσότερο στενοχωριέμαι που ρυπαίνουν και τη θάλασσα χωρίς να σκέφτονται ότι εδώ κάνουν και άλλοι μπάνιο, ειδικά παιδιά, που παίζουν με τις πέτρες και την άμμο.

Εγώ στέλνω ένα μήνυμα σε όλους:

- Παρακαλώ να μη ρυπαίνετε το χώρο γιατί υπάρχουν και άλλοι που δε φταίνε!

Άρης Λ.

___________________________

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

Έχετε ακούσει το τραγούδι που λέει: "Πώς να κρυφτείς απ' τα παιδιά; έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα!" Ε, λοιπόν, φαίνεται πως έχει απόλυτο δίκιο εκείνος που το έγραψε. Γιατί είναι αλήθεια πως δε θέλησα να μαρτυρήσω στα παιδιά τι συνάντησα στα Σύβοτα. Ούτε τους έδειξα τις φωτογραφίες από τη θλιβερή κατάσταση στην παραλία. Απλά τους έφερα το βότσαλο και τα άφησα μόνα τους να γράψουν τι ακούνε να τους λέει... Και τα πιο ευαίσθητα αυτάκια κατάφεραν να ακούσουν το μήνυμα! Εμείς; Θα το ακούσουμε;

Μαρία Λ