Ο κ. Λερούνης με σεμνότητα που μας εξέπληξε παρουσίασε αφενός τα ιδιαίτερα γνωρίσματα της φυλής Καλλάσα και αφετέρου το έργο των Ελλήνων εθελοντών. Και πρέπει εδώ να σημειώσουμε πως ο Θανάσης Λερούνης που έχει για μεγάλα διαστήματα ζήσει κοντά στους Καλλάσα, έπεσε πρόπερσι στα χέρια των Ταλιμπάν και παρέμεινε ως όμηρος για πολλούς μήνες. Ο ίδιος ακροθιγώς αναφέρθηκε σ' αυτήν την τρομακτική εμπειρία του και μόνο όταν ρωτήθηκε αποκάλυψε πως υπέστη ακόμη και ξυλοδαρμούς και βασανιστήρια, ειδικά τους πρώτους μήνες.
Αυτό που εντυπωσιάζει είναι πως η φοβερή περιπέτεια δεν έκαμψε τη διάθεσή του να βοηθήσει τη φυλή των Καλλάσα. Αν και μέσα από την ομιλία του και τα στοιχεία που παρουσίασε, μπορέσαμε κι εμείς έστω και λίγο να νιώσουμε τους λόγους που τον ωθούν.
Οι Καλλάσα θα πρέπει να πούμε ότι θεωρούν τους εαυτούς τους απογόνους των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ιστορικά δεν τεκμηριώνεται αλλά ούτε και μπορεί να αποκλειστεί αυτή τους η πεποίθηση. Τα ιδιαίτερα μάλιστα γνωρίσματα του πολιτισμού τους αποκαλύπτουν δεσμούς με τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό!
Στο βαθμό λοιπόν που η φυλή μας γέννησε έναν Αλέξανδρο, δεν είναι ακατανόητη και η περίπτωση του καθηγητή Θανάση Λερούνη. Εξάλλου αιώνες τώρα η Γοργόνα τριγυρνά στα πέλαγα και το ΖΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ εξακολουθεί να ακούγεται...
Την εκδήλωση στο Πάνθεο παρακολούθησαν εκ μέρους της τάξης μας η Φαίη, ο Άρης και ο Νίκος Π. Και όχι μόνο παρακολούθησαν προσεκτικά όλη την παρουσίαση αλλά και σε ρόλο δημοσιογράφου κατέγραψαν ηχητικά την ομιλία του κ. Λερούνη. Δικές τους και οι περισσότερες φωτογραφίες που δημοσιεύουμε.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έδειξαν οι λιλιπούτειοι δημοσιογράφοι για τα παιχνίδια που παίζουν τα παιδιά των Καλλάσα. Ο κ. Λερούνης τους απάντησε πως ένα από τα αγαπημένα τους παιχνίδια είναι τα πεντόβολα ενώ παίζουν συχνά και με κότσια.
Να προσθέσουμε ότι η τάξη μας δεν έχει ακόμη διδαχτεί την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και έτσι δεν ήταν και τόσο εύκολο στα παιδιά να κατανοήσουν όλα όσα άκουγαν. Σίγουρα όμως όταν θα φτάσουμε στα κεφάλαια για τον Αλέξανδρο θα έχουν πολλά να πουν στα άλλα παιδιά από όσα χτες βράδυ είδαν και παρακολούθησαν.
Στο τέλος της βραδιάς ζήτησαν από τον κ. Λερούνη και μία χάρη. Να φωτογραφηθούν μαζί του. Κι εκείνος δεν τους χάλασε το χατίρι! Για ευνόητους όμως λόγους δεν μπορούμε εδώ να αναρτήσουμε τη φωτογραφία... Θα πρέπει όμως να πω ότι από τις πολλές φωτογραφίες που βγάλαμε σ' αυτή και μόνο είδα το πρόσωπο του Θανάση Λερούνη να αστράφτει... Να αφήνει την αδιόρατη θλίψη και τον πόνο που μαρτυρούσε η έκφρασή του όση ώρα μας μιλούσε για τους αγαπημένους του Καλλάσα.
Θέλουμε να πιστεύουμε πως αυτό το μοναδικό χαμόγελο που είδαμε στο πρόσωπό του θα γίνει μεγαλύτερο όταν καταφέρουμε να ανταποκριθούμε στην πρόταση που μας έκανε, στην απάντηση δηλαδή που μας έδωσε όταν τον ρωτήσαμε πώς μπορούμε εμείς να βοηθήσουμε τους Έλληνες εθελοντές που συμπαραστέκονται στους Καλλάσα:
- Μπορείτε να βάλετε σε μια γωνιά του σχολείου σας έναν κουμπαρά. Και να ρίχνει εκεί το κάθε παιδί ό,τι περισσεύει από το χαρτζιλίκι του...
Τι λέτε, παιδιά; Θα μπορέσουμε να το κάνουμε;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου